-
1 dwoić się
(-oję, -oisz); imp -ój; z-; vr dwoić się i troić — to go out of one's way* * *ipf.dwoję dwoisz, dwój double; dwoję się i troję, ale nie nadążam I can run around like crazy, but I still won't make it (on time); dwoi mi się w oczach I'm seeing double.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dwoić się
-
2 dwoić się
dwoi mi się w oczach fam. ich sehe alles doppelt -
3 dwoić się
dwoić się [dvɔiʨ̑ ɕɛ]vrkomuś dwoi się w oczach jd sieht alles doppelt\dwoić się i troić sich +dat große Mühe geben, sich +akk förmlich zerreißen -
4 dwoić się
-
5 dwoić\ się
dwój się несов. двоиться, удваиваться;● \dwoić\ się się i troić разрываться на части; из кожи вон лезть, разбиваться в лепёшку
-
6 dwoić się
[двоїчь шіĕ]v.ndk -
7 dwoić się i troić się się
из ко́жи вон лезть, рва́ться на ча́сти -
8 dwoić się się i troić
разрыва́ться на ча́сти; из ко́жи вон лезть, разбива́ться в лепёшку -
9 troić się
⇒ dwoić* * ** * *ipf.troję troisz, trój triple; troi mi się w oczach I see double; dwoić się i troić go out of one's way.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > troić się
-
10 troić\ się
tro|ić sięнесов. троиться, утраиваться;● dwoić się i \troić\ się się из кожи вон лезть, рваться на части
-
11 troić się
-
12 troić się
-
13 двоиться
-
14 разрываться на части
-
15 удваиваться
dwoić się, podwajać się -
16 dw|oić
impf Ⅰ vt Techn. to split [skóry] Ⅱ dwoić się (rozdwajać się) dwoi mi się w oczach I see double■ dwoić się i troić, żeby coś zrobić to go to no end of trouble (in order) to do sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dw|oić
-
17 rozdwajać
impf ⇒ rozdwoić* * ** * *ipf.divide into two, split.ipf.1. fork, branch; form. bifurcate; (= dzielić się na dwoje) split.2. przen. (= dwoić się) go out of one's way.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozdwajać
-
18 двоїтися
dwojitysjaдієсл. -
19 verdoppeln
См. также в других словарях:
dwoić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dwoję się, dwoi się, dwój się {{/stl 8}}{{stl 7}}ZOB. dwoić się i troić {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dwoić się — i troić «być niezwykle czynnym; uwijać się»: Kierownik świetlicy (...) dwoi się i troi, by sprostać wymaganiom swoich podopiecznych i w miarę, głównie finansowych, możliwości, urozmaicić nieco codzienną monotonię. Organizuje więc wycieczki… … Słownik frazeologiczny
dwoić się i troić — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać naraz wiele czynności, starać się sprawnie, szybko i porządnie coś zrobić, wkładać wiele wysiłku w zrobienie czegoś w krótkim czasie; wychodzić z siebie, uwijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwoję się i troję, żeby… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dwoić — ndk VIa, dwoję, dwoisz, dwój, dwoił, dwojony 1. techn. «w garbarstwie: dzielić mechanicznie skóry na dwie warstwy» 2. przestarz. «podwajać» dwoić się «powiększać się w dwójnasób, podwajać się» Majątek szybko mu się dwoił. ◊ Dwoi się komuś w… … Słownik języka polskiego
troić się — Dwoić się i troić zob. dwoić się … Słownik frazeologiczny
troić się — ndk VIa, troję się, troisz się, trój się, troił się «powiększać się trzykrotnie, potrajać się; ukazywać się, być widzianym w potrójnej postaci» Cienie troiły się. ◊ Coś (np. litery, światełko) troi się komuś (w oczach), nieos. troi się komuś w… … Słownik języka polskiego
troić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, troi się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwiększać się, powiększać się trzykrotnie; zwielokrotniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Objętość substancji troiła się w niewiarygodnym … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dwojenie — ↨ dwojenie się n I rzecz. od dwoić (się) … Słownik języka polskiego